Four Awesome Things You Can Learn From Studying Trucks.

Published: 2019-12-03
Views: 3028
Author: 
Published in: Trucks

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret. Quod etsi ingeniis magnis praediti quidam dicendi copiam sine ratione consequuntur, ars tamen est dux certior quam natura. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Duo Reges: constructio interrete. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Completur enim et ex eo genere vitae, quod virtute fruitur, et ex iis rebus, quae sunt secundum naturam neque sunt in nostra potestate. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Istud quidem, inquam, optime dicis, sed quaero nonne tibi faciendum idem sit nihil dicenti bonum, quod non rectum honestumque sit, reliquarum rerum discrimen omne tollenti. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Societatem coniunctionis humanae munifice et aeque tuens iustitia dicitur, cui sunt adiunctae pietas, bonitas, liberalitas, benignitas, comitas, quaeque sunt generis eiusdem.

Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quare conare, quaeso. Reperiam multos, vel innumerabilis potius, non tam curiosos nec tam molestos, quam vos estis, quibus, quid velim, facile persuadeam. In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate. Itaque multi, cum in potestate essent hostium aut tyrannorum, multi in custodia, multi in exillo dolorem suum doctrinae studiis levaverunt. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Immo sit sane nihil melius, inquam-nondum enim id quaero-, num propterea idem voluptas est, quod, ut ita dicam, indolentia? Ipse enim Metrodorus, paene alter Epicurus, beatum esse describit his fere verbis: cum corpus bene constitutum sit et sit exploratum ita futurum. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur? Me ipsum esse dicerem, inquam, nisi mihi viderer habere bene cognitam voluptatem et satis firme conceptam animo atque comprehensam.

Omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse, sapientes omnes summe beatos, recte facta omnia aequalia, omnia peccata paria; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Crasso, quem semel ait in vita risisse Lucilius, non contigit, ut ea re minus agelastoj ut ait idem, vocaretur. In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.

• Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?
• Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.

Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Sed tu, ut dignum est tua erga me et philosophiam voluntate ab adolescentulo suscepta, fac ut Metrodori tueare liberos. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Appellet haec desideria naturae, cupiditatis nomen servet alio, ut eam, cum de avaritia, cum de intemperantia, cum de maximis vitiis loquetur, tamquam capitis accuset. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Nemo est igitur, quin hanc affectionem animi probet atque laudet, qua non modo utilitas nulla quaeritur, sed contra utilitatem etiam conservatur fides.

1. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
2. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
3. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
4. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?

Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Quod quoniam in quo sit magna dissensio est, Carneadea nobis adhibenda divisio est, qua noster Antiochus libenter uti solet. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Ita miser sit aliquando necesse est is, quem vos beatum semper vultis esse, nec vero id, dum omnia ad voluptatem doloremque referetis, efficietis umquam. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Audeo dicere, inquit. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Iam contemni non poteris.

Quia, cum a Zenone, inquam, hoc magnifice tamquam ex oraculo editur: Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est, et Quare? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Ego autem tibi, Piso, assentior usu hoc venire, ut acrius aliquanto et attentius de claris viris locorum admonitu cogitemus.

Respondeat totidem verbis. Quo modo autem philosophus loquitur? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Hominum non spinas vellentium, ut Stoici, nec ossa nudantium, sed eorum, qui grandia ornate vellent, enucleate minora dicere. Sed quod proximum fuit non vidit.