Things That Make You Love And Hate Beauty.

Published: 2020-02-21
Views: 510
Author: 
Published in: Beauty

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Itaque illa non dico me expetere, sed legere, nec optare, sed sumere, contraria autem non fugere, sed quasi secernere. Duo Reges: constructio interrete. Et tamen tantis vectigalibus ad liberalitatem utens etiam sine hac Pyladea amicitia multorum te benivolentia praeclare tuebere et munies. Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit; Si longus, levis. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Sed ad bona praeterita redeamus.

Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Vobis autem, quibus nihil est aliud propositum nisi rectum atque honestum, unde officii, unde agendi principlum nascatur non reperietis. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quoniam igitur, ut medicina valitudinis, navigationis gubernatio, sic vivendi ars est prudente, necesse est eam quoque ab aliqua re esse constitutam et profectam. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.

Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. At iam decimum annum in spelunca iacet. Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Videsne igitur Zenonem tuum cum Aristone verbis concinere, re dissidere, cum Aristotele et illis re consentire, verbis discrepare? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.

Hoc non est positum in nostra actione. Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Proclivi currit oratio. Ut aliquid scire se gaudeant? Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Cum autem paulum firmitatis accessit, et animo utuntur et sensibus conitunturque, ut sese erigant, et manibus utuntur et eos agnoscunt, a quibus educantur. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Et quae per vim oblatum stuprum volontaria morte lueret inventa est et qui interficeret filiam, ne stupraretur. Graece donan, Latine voluptatem vocant.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; De quibus cupio scire quid sentias. Teneamus enim illud necesse est, cum consequens aliquod falsum sit, illud, cuius id consequens sit, non posse esse verum. Hunc igitur finem illi tenuerunt, quodque ego pluribus verbis, illi brevius secundum naturam vivere, hoc iis bonorum videbatur extremum. Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

1. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
2. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
3. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
4. Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant;

Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere.

• Res enim concurrent contrariae.
• Si longus, levis.

Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Quonam, inquit, modo? Chrysippus autem exponens differentias animantium ait alias earum corpore excellere, alias autem animo, non nullas valere utraque re; Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?